Handel is een belangrijke pijler onder het Nederlandse verdienmodel, maar is de reputatie van Nederland als handelsland wel terecht? Hella Hueck (RTL) en Robert Went (WRR) doken in de cijfers en spraken met deskundigen. Over de Nederlandse handel doen allerlei mythes de ronde, ontdekten ze. Ze bespreken er vijf en ze schetsen hun ideeën over de rol van handel in de economie van overmorgen.
April 2015. Vol trots loopt minister Henk Kamp van Economische Zaken over de Hannover Messe, een van de grootste industriebeurzen ter wereld. Nederland is er ook dit jaar weer goed vertegenwoordigd, met vrolijke oranje paviljoens. Want Duitsland is een belangrijke handelspartner voor Nederland. ‘Een Duitse auto bestaat voor 20 procent uit Nederlandse onderdelen’, vertelt de minister aan RTL Z.
De minister is terecht trots op de prachtige toeleveranciers die Nederland heeft. Bosal maakt uitlaatsystemen, Nedschroef − de naam zegt het al − zorgt voor schroeven, en Inalfa produceert daksystemen. Maar 20 procent van de onderdelen, dat is wel heel veel. Vorig jaar had de Duitse auto-industrie een omzet van 384 miljard euro. Eén op de vijf auto’s die over de hele wereld verkocht worden, is van een Duits merk. Waar is ons Roergebied dan, dat al die onderdelen maakt?
Navraag bij het ministerie van Economische Zaken levert weinig op. De woordvoerder weet niet precies op welk onderzoek de claim gebaseerd is. We gaan te rade bij expert Marcel Timmer, hoogleraar Economische groei en ontwikkeling in Groningen, die met collega’s de internationaal veel geraadpleegde WIOD-database (World Input-Output Database) heeft opgezet en bijhoudt. ‘Dat getal is veel en veel te hoog’, antwoordt hij. Met zijn collega Gaaitzen de Vries rekent hij voor ons uit hoeveel van de waarde van een Duitse auto dan wel uit ons land komt. Het antwoord is even schrikken:
‘In 2011 draagt Nederland 1,4 procent bij in de waarde van auto’s (meer algemeen mechanische vervoersmiddelen) die in Duitsland worden geproduceerd.’
