Tag: eurozone

Willen wij de totale euro?

Geplaatst op by 0 reacties

In plaats van op de schreden terug te keren, wordt in Brussel gekozen voor een volgende vlucht naar voren, gestapeld op de vorige.

Gokkers hebben, als ze verloren hebben, de neiging door te gokken om het verlies goed te maken. Her en der in regeringskantoren in Europa en in Brusselse vergaderzalen gebeurt iets soortgelijks rond de euro. Er wordt een nieuwe – zogenaamd laatste – gok gewaagd, in een poging de schade van de vorige goed te maken.

Het heeft ook iets van een groepje wandelaars. Ze slaan op goed geluk een mooie, veelbelovende weg in, die gaandeweg doodlopend lijkt te zijn. In plaats van terug te keren naar het punt waar ze de verkeerde afslag namen, proberen de wandelaars koppig de eenmaal ingeslagen weg aan te houden.

Er is nog een mechanisme gaande. Dat heet: Never waste a good crisis, grijp een (economische) crisis aan om plannen door te drijven die je er buiten crisistijd nooit doorheen had gekregen.

De gokker, de verdwaalde wandelaar, de crisis-benutting: het is allemaal van toepassing op wat er sinds het begin van de eurocrisis gaande is. Ook deze zomer wordt verder gegokt, verder gedwaald, en wordt de eurocrisis dankbaar aangegrepen voor ingrepen die anders geen schijn van kans hadden gemaakt.

Lees deze column van Syp Wynia verder op Elsevier >>>

The euro is a disaster for Finland and The Netherlands

Geplaatst op by 0 reacties

The euro is a disaster even for the countries that do everything right. The euro might be worse for you than bankruptcy.

That, at least, has been the case for Finland and the Netherlands, which have actually grown less than Iceland has since 2007. Iceland, you might recall, basically went bankrupt in 2008.

Now, it’s true that Finland and the Netherlands have had their fair share of economic problems, but those should have been manageable. Neither country is a basket case, and both have done what they were supposed to do. In other words, they’ve followed the rules, and the results have still been a catastrophe. That’s because the euro itself is. Or, if you want to be polite, the common currency is “imperfect, and being imperfect is fragile, vulnerable, and doesn’t deliver all the benefits it could.” That was European Central Bank chief Mario Draghi’s verdict on Thursday.

So what’s happened to them? Well, just your run-of-the-mill bad economic news. It’s only a slight exaggeration to say that Apple has kneecapped Finland’s economy. Its two biggest exports were Nokia phones and paper products, but, as the country’s former prime minister Alex Stubb has said, the iPhone killed the former and the iPad killed the latter. Now, the normal way to make up for this would be to cut costs by devaluing your currency, except that Finland doesn’t have a currency to devalue anymore. It has the euro. So instead it’s had to cut costs by cutting wages, which not only takes longer, but also causes more economic damage since you have to fire people to convince them to take pay cuts. The result has been a recession longer than anything in Finland’s living memory, longer even than its great depression in the early 1990s. It hasn’t helped, of course, that the rules of the euro zone have forced Finland’s government to cut its budget at the same time that all this has been happening.

It’s been a different kind of story in the Netherlands.

Lees deze column van Matt O’Brien verder op The Wall Street Journal >>>

Varoufakis: we laten ons niet uit de euro zetten

Geplaatst op by 0 reacties

Griekenland overweegt juridische stappen als het uit de eurozone wordt gezet en het banksysteem wordt verstikt. Dat zegt de Griekse minister van Financiën Varoufakis in een interview met de Britse krant Daily Telegraph.

“In de verdragen staat niets over een exit uit de euro en wij weigeren die te accepteren”, zegt Varoufakis. Hij benadrukt dat Griekenland gebruik zal maken van al zijn rechten.

De Grieken winnen momenteel juridisch advies in. “We kijken of het mogelijk is om naar het Europese Hof van Justitie te stappen. Over het lidmaatschap van Griekenland kan niet onderhandeld worden”, zegt Varoufakis.

Gisteravond kondigde premier Tsipras al aan dat Griekenland niet in staat is vandaag volgens afspraak een deel van de schuld af te betalen. Hij riep de Griekse bevolking nogmaals op zondag tijdens het referendum ‘nee’ te stemmen tegen de bezuinigingsplannen van Europa.

Bron: NOS

Greece is a sideshow. The eurozone has failed, and Germans are its victims too

Geplaatst op by 0 reacties

The single currency has driven down wages across the continent and hit workers in its leading economy the hardest.

Nearly every discussion of the Greek fiasco is based on a morality play. Call it Naughty Greece versus Noble Europe. Those troublesome Greeks never belonged in the euro, runs this story. Once inside, they got themselves into a big fat mess – and now it’s up to Europe to sort it all out.

Those are the basics all Wise Folk agree on. Then those on the right go on to say feckless Greece must either accept Europe’s deal or get out of the single currency. Or if more liberal, they hem and haw, cough and splutter, before calling for Europe to show a little more charity to its southern basketcase. Whatever their solution, the Wise Folk agree on the problem: it’s not Brussels that’s at fault, it’s Athens. Oh, those turbulent Greeks! That’s the attitude you smell when the IMF’s Christine Lagarde decries the Syriza government for not being “adult” enough. That’s what licenses the German press to portray Greece’s finance minister, Yanis Varoufakis, as needing “psychiatric help”.

There’s just one problem with this story: like most morality tales, it shatters upon contact with hard reality. Athens is merely the worst outbreak of a much bigger disease within the euro project. Because the single currency isn’t working for ordinary Europeans, from the Ruhr valley to Rome.

On saying this, I don’t close my eyes to the endemic corruption and tax-dodging in Greece (nor indeed, does the outsiders’ movement Syriza, which came to power campaigning against just these vices). Nor am I about to don Farage-ist chalkstripes. My charge is much simpler: the euro project is not only failing to deliver on the promises of its originators, it’s doing the exact opposite – by eroding the living standards of ordinary Europeans. And as we’ll see, that’s true even for those living in the continent’s number one economy, Germany.

Lees dit fantastische artikel verder op The Guardian >>>

Eurozone is gedoemd, grexit of geen grexit

Geplaatst op by 0 reacties

The single currency is forcing its members further apart and cannot survive in its current form, new analysis shows.

The Eurozone is doomed and cannot survive in its current form, regardless of what happens to Greece, a major new study shows.

New research demonstrates that members of the single European currency are becoming more economically divergent, making a single rate of interest increasingly unsuitable for the bloc. Political, social and cultural differences will also make it increasingly hard for the euro members to share a currency. Eventually, the Eurozone will have to either “integrate or disintegrate”, the analysis says. The research, by economic consultants from the ECU Group, is part of Change, or Go, a wide-ranging study of Britain’s European Union membership and future prospects.

The study is being serialised in The Telegraph at the start of a potentially decisive week for the EU and its currency, with Greece once again facing a potential exit from the Eurozone. However, the report concludes that whether or not Greece is forced out of the single currency, the Eurozone will still face deep-seated problems that must be resolved by either breaking up or full-blown political integration.

When the single currency was created in 1999, its advocates argued that common economic rules would help its members converge economically, making a single rate of interest more and more suitable to all. However, analysis by the ECU Group for the Change or Go report shows that the opposite has happened: the countries using the euro have diverged economically, experiencing shifts in supply and demand at different times and under different circumstances.

Lees verder op The Telegraph >>>

Euro = soevereiniteit inleveren

Geplaatst op by 0 reacties

Het is onvermijdelijk dat de eurolanden meer soevereiniteit opgeven om de stabiliteit van de eurozone te garanderen. De eurocrisis leert dat vrijwillige afspraken alsook Europese regels niet voldoende zijn om nieuwe drama’s als in Griekenland te voorkomen. Dat schrijven de ‘vijf presidenten’ van Europa – voorzitter Juncker van de Europese Commissie, EU-president Tusk, ECB-baas Draghi, Eurogroepvoorzitter Dijsselbloem, Europees Parlementsvoorzitter Schulz – in een gezamenlijk rapport dat maandag wordt gepresenteerd.

Verdergaande integratie van de eurolanden wordt als het aan de ‘presidenten’ ligt echter uitgesmeerd over de nodige jaren. Voor de korte termijn (tot medio 2017) stellen ze bescheiden stappen voor als de oprichting van een Europese Budgettaire Raad die gevraagd en ongevraagd adviezen uitbrengt over het nationale begrotingsbeleid. Daarnaast moet er striktere afspraken komen die de concurrentiekracht van de nationale economieën (loonontwikkelingen koppelen aan productiviteitsstijging) versterken.

Het rapport over de ‘voltooiing’ van de economische en monetaire unie, volgt op eerdere blauwdrukken van de vorige Commissievoorzitter Barroso en van voormalig EU-president Van Rompuy. Die gingen aanzienlijk verder met hun aanbevelingen. Het rapport van de vijf presidenten heeft alle kenmerken van een moeizaam compromis en is eveneens interessant om wat er niet in staat.

De vijf presidenten benadrukken dat de eurozone meer moet doen dan ‘overleven’. Het moet lonend zijn voor burgers, bedrijven en lidstaten de euro te hebben, waarvoor ze immers hun monetaire beleid hebben afgestaan aan de ECB. ‘We zijn vastbesloten de monetaire unie te versterken’, zegt Dijsselbloem.

Het rapport analyseert de tekortkomingen van de eurozone (wel een gedeelde munt, weinig middelen om eurolanden in het gareel te houden), alsook het crisisherstel dat afgelopen jaren plaatsvond. ‘Het is nu de hoogste tijd de funderingen te versterken’, aldus de presidenten. Anders verscheuren de grote verschillen tussen de landen uiteindelijk het europroject.

Lees verder op de Volkskrant >>>

De eurozone is chronisch ziek

Geplaatst op by 0 reacties

Dit is de vijfhonderdste column in een reeks die bijna tien jaar geleden, op 8 oktober 2005, begon. Ik had de week ervoor na 22 jaar van, ik mag wel zeggen trouwe dienst, afscheid genomen bij het bedrijf waarvoor ik werkte. Er was nu tijd om weer te gaan schrijven.

Economisch gezien worden de afgelopen tien jaar beheerst door één gebeurtenis met rampzalige gevolgen: de val van de investeringsbank Lehman Brothers in september 2008. Was de crisis te voorkomen geweest? Als de diagnose is dat de crisis werd veroorzaakt door te veel kredietverlening, dan moet het antwoord bevestigend zijn. Dat de banken zich niet inhielden en veel te gemakkelijk uitleenden is niet goed, maar wel begrijpelijk. Zoals de toenmalige topman van Rabo, Piet Moerland, in maart 2013 zei: „Achteraf gezien waren we allemaal onderdeel van een systeem dat op hol is geslagen.”

Maar de toezichthouders, de centrale banken, hadden natuurlijk moeten voorkomen dat het systeem op hol sloeg. Ze deden dat niet. Sterker nog, ze maakten lenen aantrekkelijk door de rentestanden veel te laag te houden. Zelfs in 2004, toen de recessie van na de eeuwwisseling allang voorbij was, stond de Amerikaanse korte rente, die door de Federal Reserve bepaald wordt, nog op 1%. De inflatie was toen 3%. De Fed en zijn voorzitter, Alan Greenspan, waren daarmee medeverantwoordelijk voor het ontstaan van de kredietcrisis.

In Europa veroorzaakte de lage eurorente een huizenzeepbel in landen als Spanje en Ierland. Krediet was te goedkoop en op een beperking van de hoeveelheid krediet werd niet gestuurd.

De basis voor de latere problemen met Griekenland werd ook in de jaren voor het uitbreken van de crisis al gelegd. Vanaf het moment dat Griekenland in 2001 de euro invoerde, liep het al fout. De Griekse lonen schoten omhoog, de overheidsbestedingen werden flink opgevoerd en het Griekse handelsbalanstekort liep op naar 17% van het bbp, maar Europa greep niet in. De noodsteun van meer dan €200 miljard aan Griekenland was niet nodig geweest als het land niet tot de eurozone was toegelaten en in ieder geval veel geringer geweest als Europa eerder had ingegrepen. De eurocrisis is een door de EU zelf veroorzaakte crisis.

Verkeerd beleid en een gebrek aan toezicht zijn zo verantwoordelijk voor de malaise waarin de wereldeconomie in het algemeen, en Europa in het bijzonder, na 2008 is komen te verkeren. Van fouten kan men leren, maar die les is aan de centrale banken en de eurozonelanden niet besteed.

Lees deze column van Jaap van Duijn verder op DFT

Geen weg terug, deel 2: Kunnen we nog uit de eurozone?

Geplaatst op by 0 reacties

In het vorige deel heeft u kunnen lezen hoe het Verdrag van Lissabon nog enige houvast geeft over een procedure tot het verlaten van de Europese Unie (EU). Echter, met betrekking tot de Eurozone zwijgt zij als het aankomt op een uitstap. Het is daarom nog maar de vraag of het juridisch dan wel technisch gezien mogelijk is om uit de monetaire unie te stappen. In dit artikel wordt onderzocht of een dergelijke mogelijkheid bestaat en of er andere opties voor de hand liggen. Wederom heeft geen enkele lidstaat zich ooit uit de Eurozone teruggetrokken en juist daarom is het opmerkelijk dat er weinig aandacht aan deze mogelijkheid wordt besteed.

Deel 2

Op 1 januari 1999 werd de euro in elf Europese lidstaten geïntroduceerd. Twee jaar later werd de nationale munt officieel vervangen door de euro en sindsdien hebben negentien leden de gemeenschappelijk munt als nationale valuta. Hoewel er sinds de invoering van de euro nog geen enkel land uit de Eurozone is gestapt, overweegt Griekenland al sinds geruime tijd om dit wel te doen. In 2012 werd de term Grexit voor het eerst aangehaald en dit refereerde vanzelfsprekend naar een uitstap van de Grieken uit de monetaire unie.

Onlangs gaf de Duitse Minister van Financiën aan dat Griekenland een redelijke kans maakt op het verlaten van de Eurozone, maar het voor andere lidstaten onwaarschijnlijk zal zijn om dezelfde stap te ondernemen. Deze uitspraak is voornamelijk gebaseerd op het feit dat Griekenland in een diepe crisis is beland en de overige lidstaten als Portugal en Ierland gered zijn door onder andere kapitaalinjecties. Het zou voor de Grieken beter uitpakken om terug te gaan naar de drachme om de nationale economie nog enigszins nieuw leven in te blazen.

Maar waarop wordt een dergelijk besluit gebaseerd?

Lees dit artikel van Daniël Leeuwenhart verder op Curiales