Eurofielen adviseren D66-strategie ter bestrijding van PVV & UKIP

Lopend door het Europees Parlement, kom je overal posters tegen voor sessies voor uiteenlopende politieke doelen. Er zijn ‘roundtables’, ‘policy conferences’ en ‘public fora’. Voor de buitenstaander is de afzender vaak onduidelijk: Europarlementariërs, lobbyisten of beide? Deze sessies komen nauwelijks in het nieuws en soms ten onrechte, zo blijkt uit een sessie die onlangs werd gehouden.

24 september vond de bijeenkomst ‘The unstoppable far-right? Populism and the aftermath of the European elections’ plaats. The German Marshall Fund – een Amerikaanse lobbyclub – presenteerde samen met het European Liberal Forum – gelieerd aan ALDE, de Europese liberalen van D66 en VVD – een rapport over hoe partijen om moeten gaan met de populariteit van populistisch rechts, namelijk: de PVV, de Britse UKIP, de Zweden Democraten en Alternative für Deutschland.

In het rapport wordt een brak onderzoek gepresenteerd. Een analyse van krantenartikelen in vier landen zegt volgens de auteurs iets over hoe er op populistisch rechts gereageerd moet worden. Maar iedere leek kan zien dat hier methodologisch niets van klopt: op basis van een analyse van kranten kan men niets zeggen hoe de steun aan bepaalde partijen tot stand komt. Dat laatste is namelijk een verondersteld effect van de berichtgeving, maar dat effect wordt niet gemeten.

‘In welk parlement zou het toegestaan worden om intern sessies te organiseren waarin openlijk wordt gediscussieerd over het tegengaan van specifieke partijen die in datzelfde parlement vertegenwoordigd zijn?’

Lees dit artikel van Chris Aalberts verder op The Post Online

Eurosceptici dreigen slag om de macht te verliezen

De winnaars van de Europese verkiezingen verliezen de slag om de macht. Dat scenario wordt steeds waarschijnlijker voor Nigel Farage, leider van de Britse anti-Europese partij UKIP. Het lukt hem niet een Europese fractie te vormen. Ook PVV-leider Wilders en zijn Franse compagnon Marine le Pen (Front National) zijn nog niet zover. En zonder fractie staat een europarlementariër goeddeels buitenspel.

‘Met dank aan hun ego’s’, concludeert een betrokkene in het parlement. ‘Die zijn nog net iets groter dan hun zetelwinst. Ze weigeren samen te werken waardoor hun invloed verwatert.’ Want ondanks de opmars van de anti-Europese en eurosceptische partijen, bezetten de pro-Europese partijen tweederde van de 751 zetels.

Vooral voor Farage zijn de druiven zuur. Zijn UKIP steeg van 13 naar 24 zetels, waarmee hij zowel de Tories (19 zetels) van premier Cameron als Labour (20 zetels) achter zich liet. De euforie was groot bij Farage die de verkiezingsuitslag beschouwde als het begin van het einde van de EU. De fractie waar UKIP eerder deel van uitmaakte (Europa van Vrijheid en Democratie) loopt echter leeg. Vooralsnog hebben parlementariërs uit vier andere lidstaten zich bij hem aangemeld. Om een fractie te kunnen vormen, moeten er leden uit zeven landen zijn.

Lees verder op De Volkskrant

Europa heeft teleurgesteld

In Frankrijk en Groot-Brittannië hebben de Europese verkiezingen tot aardbevingen in de nationale politiek geleid. Ook in Griekenland, Spanje en Portugal komen de regeringen na zondag onder grote druk door overwinningen van de oppositie en eurosceptische partijen.

Maar in Brussel begon zondagavond vooral de zoektocht naar een meerderheid voor een nieuwe voorzitter van de Europese Commissie, als opvolger van de Portugees José Manuel Barroso. Geen van de drie ‘spitzenkandidaten’ van de drie grootste partijen wilde zich op basis van de voorlopige verkiezingsuitslag al gewonnen geven.

Radicalisering De uitslagen van de verkiezingen, die van donderdag tot en met zondag werden gehouden in de 28 EU-lidstaten, waren in veel landen radicaler dan op voorhand was verwacht. Zo haalde het extreemrechte Front National van Marine le Pen een historische zege met 25% van de stemmen waarmee het naar verwachting 25 van Frankrijks 75 zetels in het parlement in de wacht sleept, tegen 3 in 2009 toen haar vader de partij nog leidde.

‘De Fransen willen niet meer geleid worden door mensen van buiten de grenzen, door EU-commissarissen en ongekozen technocraten. Ze willen worden beschermd tegen globalisering en hun lot weer in eigen handen nemen’, aldus Le Pen. Ze stelt zich onder andere ten doel stelt om een vrijhandelsverdrag met Amerika (TTIP) in het Europees Parlement te torpederen.

Behalve de anti-Europa-partijen, die nu 30% van de stemmen halen, zijn ook traditionele partijen zoals de groenen en de sociaaldemocraten kritisch over een transatlantisch handels- en investeringsverdrag. Sinds het Verdrag van Lissabon heeft het parlement daar een beslissende stem over. De Franse premier Manuel Valls, die in maart aantrad, gaf Europa meteen de schuld van de opkomst van Le Pen en de nederlaag van zijn partij, die uitkomt op een nieuw dieptepunt van 14% van de stemmen. ‘Het is een aardbeving. We verkeren in een vertrouwenscrisis. Europa heeft teleurgesteld’, aldus Valls.

Lees verder op het Financieele Dagblad

Europsceptische partijen halen 31% van de stemmen, maar dat resulteert ironisch genoeg in nog meer Europa

Eurosceptische partijen kunnen tot 31% van de stemmen halen bij de komende Europese verkiezingen. Dat is 6% meer dan in 2005, blijkt uit een voorspelling van de gerenommeerde denktank Open Europe, op basis van een peiling van Vote Watch Europe.

Eurosceptische partijen zouden dan een totaal van 218 zetels op 751 voor hun rekening nemen, een winst van 54 in vergelijking met de huidige samenstelling van het parlement.

Het effect van deze schommeling is moeilijk voorspelbaar omdat deze verschillende partijen een bont allegaartje van politieke meningen vertolken die zeer verschillend zijn van elkaar, gaande van mainstream regeringspartijen tot neo-fascisten. Dat ze een coherent blok zouden vormen lijkt dan ook een utopie.

Ondanks de sterke prestaties van deze eurosceptici zal het EP gedomineerd blijven door de partijen die voor de status quo of de verdere integratie gaan, hoewel deze partijen lichtjes achteruit zullen gaan. De ‘kritische hervormers’ – partijen die denken dat de EU grondig van binnenuit moet worden hervormd wil ze overleven – zouden hun zetels zien slinken van 53 vandaag tot 39 in het EP post mei 2014.

Lees verder op Express