Tag: duitse schuldkwijtschelding

Sixty years ago, half of German war debts were cancelled to build its economy. Yet today, debt is destroying those creditors.

Sixty years ago today, an agreement was reached in London to cancel half of postwar Germany’s debt. That cancellation, and the way it was done, was vital to the reconstruction of Europe from war. It stands in marked contrast to the suffering being inflicted on European people today in the name of debt.

Germany emerged from the second world war still owing debt that originated with the first world war: the reparations imposed on the country following the Versailles peace conference in 1919. Many, including John Maynard Keynes, argued that these unpayable debts and the economic policies they entailed led to the rise of the Nazis and the second world war.

By 1953, Germany also had debts based on reconstruction loans made immediately after the end of the second world war. Germany’s creditors included Greece and Spain, Pakistan and Egypt, as well as the US, UK and France.

German debts were well below the levels seen in Greece, Ireland, Portugal and Spain today, making up around a quarter of national income. But even at this level, there was serious concern that debt payments would use up precious foreign currency earnings and endanger reconstruction.

Needing a strong West Germany as a bulwark against communism, the country’s creditors came together in London and showed that they understood how you help a country that you want to recover from devastation. It showed they also understood that debt can never be seen as the responsibility of the debtor alone. Countries such as Greece willingly took part in a deal to help create a stable and prosperous western Europe, despite the war crimes that German occupiers had inflicted just a few years before.

Sixty years ago today, an agreement was reached in London to cancel half of postwar Germany’s debt. That cancellation, and the way it was done, was vital to the reconstruction of Europe from war. It stands in marked contrast to the suffering being inflicted on European people today in the name of debt.

Lees deze column van Nick Dearden verder op The Guardian
Lees ook op Der Spiegel Online: Germany Was Biggest Debt Transgressor of 20th Century

Helaas heren, we zijn failliet!’ zo vertelde de Griekse premier Charilaos Trikoupis aan het parlement. Een wereldwijde depressie had zojuist een gapend gat in de Griekse begroting geslagen. Er was geen andere optie dan voor de vierde keer die eeuw de betalingen aan de schuldeisers uit te stellen.

Die Europese crediteuren reageerden woedend. Met name in de Duitse pers waren felle commentaren te lezen – er werd voorgesteld om Griekenland maar gewoon onder curatele te stellen. Het was welletjes geweest met die luie Grieken; ze waren door en door onbetrouwbaar. Er moest hoe dan ook meer grip komen op de financiële handel en wandel van deze notoire wanbetaler.

Vier jaar later was het zover. Griekenland was opnieuw genoodzaakt zich voor financiële hulp tot Duitsland, Groot-Brittannië, Frankrijk en andere Europese landen te wenden. Die hulp kwam, maar op voorwaarde dat alle schulden alsnog betaald zouden worden én er een internationale financiële commissie in Athene geïnstalleerd zou worden. Een commissie die vergaande bevoegdheden kreeg om de staatsfinanciën op orde te brengen. Griekenland moest en zou tot betaling worden gedwongen.

We schrijven 1897.

Soms rijmt de geschiedenis niet, maar herhaalt ze zich gewoon letterlijk. Net als het zich vandaag de dag moet schikken naar de eisen van de trojka kwam Griekenland in 1897 onder toezicht te staan. Uiteindelijk zou het maar liefst veertig jaar duren voordat deze commissie haar biezen pakte. Niet uit vrije wil, en al helemaal niet omdat de schulden waren afbetaald, maar omdat Duitse tanks het land binnenrolden.

Dit is niet zomaar een historisch weetje. Wie iets wil begrijpen van de Griekse schuldencrisis die sinds 2010 de Europese eenheid bedreigt, die doet er goed aan de woorden van de Spaans-Amerikaanse schrijver George Santayana te onthouden: ‘Zij die zich het verleden niet kunnen herinneren, zijn gedoemd het te herhalen.’

Lees dit artikel van Jesse Frederik verder op De Correspondent