Zo werd campagne gevoerd in Griekenland

Vrijdag hield premier Samaras zijn laatste toespraak op het Syntagmaplein voor de verkiezingsslag. De beelden die op televisie werden getoond, laten een menigte vlaggenzwaaiers zien en het lijkt alsof de populariteit van de premier de top heeft bereikt.


Ik moest gisteravond in het centrum van Athene zijn, omstreeks 21u, en ik zag nauwelijks beweging. Volgende beelden tonen wat ik zag, en tonen ook hoe je met een camera een compleet ander beeld kunt geven van de werkelijkheid.


De regerende partijen hebben ook de media aan hun kant om indrukken te wekken. Neem nu Eva Kaili, voormalig PASOK-parlementslid, die op televisie de kritische journalist Stelios Kouloglou beschuldigt dat hij de naam Michaloliakos op zijn verkiezingspamfletten steunt. Kouloglou is kandidaat voor SYRIZA. De Michaloliakos die hij vermeldt, is Vasilis Michaloliakos, zittend burgemeester van Piraeus. Maar mevrouw Kaili, die goed bevriend is met de eigenaars van de elektriciteitsbedrijven die illegaal de charatsi hebben opgestreken en er een luxeleventje mee leidden, vindt dat Kouloglou de indruk geeft dat hij Gouden Dageraad steunt.

Of neem nu de zender ANT1, die zegt dat we zeker moeten oppassen want het gaat beter met Griekenland en we moeten nu zeker geen gek stemgedrag tentoon spreiden. “Journalisten” die kijkers aanraden voor welke partij ze moeten stemmen: we zijn het ondertussen gewend, maar het wordt steeds nadrukkelijker.

Zie nog meer frappante voorbeelden op de weblog van Bruno Tersago

Alles kan in Griekenland

Het is 2010 en de Griekse elektriciteitsmarkt lijkt zich te open. Hoera, privé-initiatieven die voor concurrentie zorgen, waardoor er goedkopere elektriciteit op de markt komt!

Ik ben er zelf ook voor gevallen: we zijn in 2010 overgestapt van DEH naar Hellas Power. De andere concurrent heette Energa. Het waren de dagen dat ik nog naief was. In 2012 viel het doek over beide elektriciteitsaanbieders, officieel omdat ze niet konden optornen tegen de almacht van DEH. Daar was zeker iets van waar, want DEH voerde naar Europese normen oneerlijke concurrentie: het bedrijf bezit namelijk het hele proces van elektriciteit opwekken tot het brengen bij de eindgebruiker. Zelfs de bruinkoolmijnen zijn in handen van de gigant.

Na het verdwijnen van de bedrijven Hellas Power en Energa, bleek dat ook hun eigenaars, jonge Griekse zakenlieden die de lifestylebladen sierden, niet meer te vinden waren. Ze hadden het geld dat hun klanten aan “charatsi” moesten betalen, in eigen zak gestoken en met de aldus vergaarde 250 miljoen maten ze zich een levensstijl aan die op heel wat belangstelling van de rioolpers kon rekenen. Even was er sprake van dat de klanten van de bedrijven de charatsi opnieuw zouden moeten betalen aan de overheid. Het geld zouden ze nadien dan terugkrijgen nadat de regering het van de playboys had weten terug te vorderen. Zo ver is het nooit gekomen en gelukkig maar.

Want binnenkort komt de zaak voor het gerecht en de woordvoerder van Nea Dimokratia (en bij uitstek van de regering) Makis Voridis, advocaat, zal de verdediging van de twee op zich nemen. Nog even ter herinnering: Voridis is in zijn jeugd nog voorzitter van EPEN geweest, de partij die door juntaleider Papadopoulos is opgericht toen die laatste in de gevangenis zat. De voorganger van Voridis bij EPEN was Nikos Michaloliakos, de huidige leider van Gouden Dageraad. Voridis is salonfähig gemaakt bij LA.O.S. en mag nu dus dit soort dingen doen bij het Nea Dimokratia van Antonis Samaras. Hij kan dit ook allemaal heel goed combineren, naast zijn talrijke televisieoptredens.

Lees verder op de weblog van Bruno Tersago

Griekenland: proefkonijn?

Waarom nemen mensen deel aan rellen?

Dat is grof gezegd de titel van een workshop, gesponsord met Europees geld, die vanaf maandag in Athene zal worden gehouden: Why People Riot? In het kader van een opvoedingsprogramma van de Europese Commissie ‘Lifelong Learning Programme’ zullen best practices worden uitgewisseld tussen politie, nooddiensten, gevangenissen, plaatselijke autoriteiten, scholen, universiteiten, jongerendiensten en media-organisaties. Britse diensten zullen raad meekrijgen van hun Griekse evenknieën wat betreft het bestrijden van rellen (en omgekeerd). Bedoeling is om de sociale dynamiek te begrijpen, de betrokkenheid van de gemeenschap, samenhang van gemeenschappen, het steunen van zwakke groepen, en het promoten van de veerkracht van de gemeenschap. Ook het engagement van de jeugd, en strategieën om informatie mee te delen en om media mee te krijgen, zullen worden bekeken.

Krijgt u het hier ook een beetje koud van? Lijkt dit ook niet op het delen van de ervaringen die zijn opgedaan bij het Griekse proefkonijn? Want hoewel Griekenland niet verder kon op de weg die het de voorbije decennia was ingeslagen, heb ik toch het gevoel dat het land ondertussen een proefproject is geworden in het kijken tot hoever je precies kunt gaan met het toepassen van een verschrikkelijk zwaar besparingsbeleid tot de mensen het niet meer uithouden en tot er een algemene opstand uitbreekt.

Lees verder op de website van Bruno Tersago