De EU heeft recent besloten tot het vormen van een bankenunie. Het hoofddoel van deze bankenunie is het doorbreken van de link tussen banken en overheden (belastingbetalers). Klinkt allemaal leuk, maar het haalt niets uit en in zekere zin verhoogt de bankenunie juist de kans op een systeemcrisis.
De bankenunie omvat vele dingen zoals toezicht (door ECB, wat een vreemde dubbele pet-situatie is) en dergelijke, maar het meest interessante deel is het resolutiemechanisme. Bij een faillissement zullen nu de aandeelhouders, schuldhouders en spaarders van boven de €100.000 eerst worden aangesproken.
Mocht dit niet genoeg zijn dan is er een door de banken zelf gefinancierd fonds dat de bank dan te hulp moet schieten. En mocht dit tekort schieten, dan is er nog het ESM.
Dat fonds moet in 8 jaar worden opgebouwd; wat natuurlijk erg langzaam is. Maar het duurt niet alleen te lang, het fonds gaat, als het eenmaal is volgestort, €55 miljard bedragen. Dit bedrag is peanuts. De hoofdeconoom van Citigroup schat de tekorten van banken op €1000 miljard tot €3000 miljard. Nu hebben onze leiders natuurlijk wel bedacht dat dit fonds geld gaat lenen om zo de slagkracht te vergroten. Ofwel, ze willen een schuldencrisis oplossen met meer schulden! Topidee dus…
Lees deze column van Alexander Sassen van Elsloo verder op De Financiële Telegraaf