In Frankrijk begon zeventig jaar geleden de bevrijding van landen die later als eerste de Europese Gemeenschap zouden vormen. De Europese Unie, laat staan haar eurocraten, heeft aan deze bevrijding geen enkele bijdrage geleverd.
Wat heeft Van Rompuy dan te zoeken bij deze bijeenkomst? Wat doen Barosso en Van Rompuy overigens bij de G7(8), bijeenkomsten van de Navo of de installatie van de president van Oekraïne? De vrede in West-Europa is zwaar bevochten door Amerikaanse, Canadese en Britse militairen en Russische soldaten in het Oosten. De val van het communisme komt vervolgens vooral op het conto van Amerika, de Navo en Polen. Onder Amerikaanse regie is na 1945 een aanzet gegeven voor de Europese samenwerking: geen Marshallhulp zonder Europese samenwerking, dus geen herhaling van Versailles. De ongekende welvaartsgroei in West-Europa na het decennium van wederopbouw, mede mogelijk gemaakt door deze Marshallhulp, vond plaats onder de paraplu van Amerika en was zeker niet of niet uitsluitend de verdienste van de EU, die vanaf 1957 tot 1992 een rampzalig landbouwbeleid en technische economische onderwerpen, zoals mededinging, vrij verkeer en staatssteun, reguleerde. De EU faciliteerde de Europese handel, maar de motor van de welvaartsgroei was het ondernemerschap en handel in de gehele westerse wereld, van Canada, Nieuw-Zeeland, Hong-Kong, Zwitserland tot Singapore. Het is in ieder geval een feit dat ook de euro daar geen enkel deel aan had. Integendeel, de euro heeft vanaf 2002 aantoonbaar tot de huidige recessie, massawerkloosheid en de totale ontwrichting van het economische, monetaire, sociale en democratische systeem geleid.
Lees dit artikel van J.Bos verder op De Dagelijkse Standaard