Het internet ontploft! Driewerf hoezee handjes in de lucht! De Verenigde Staten gaan ook netneutraliteit waarborgen! Iedereen blij natuurlijk en de ogen zijn nu gericht op Europa! Daar barst nu namelijk de strijd los voor echte netneutraliteit.
Na jaren van overleg, speculatie en activisme, is het dan zo ver: de Federal Communications Commission, de instelling die in de VS telecommunicatie reguleert, heeft met een 3-2 meerderheid regels aangenomen die netneutraliteit in de VS moeten garanderen. De ‘Open Internet Order’ gaat internet providers reguleren als ‘common carriers.’ Dat betekent dat ze aan zware eisen moeten voldoen. Zo stelt de FCC dat er geen ‘paid prioritization’ (het tegen betaling voorrang verlenen aan diensten) of blokkeren van content mag plaats vinden, en dat ‘fast lanes’ dus uit zijn gesloten. Wat er precies in het voorstel staat, moet nog blijken – de 600 pagina’s moeten nog verschijnen. Vooralsnog ziet het er erg goed uit.
Omdat er nog geen definitieve tekst is, wordt dat meteen aangegrepen om druk te zetten op Europa. Zo zegt Vodafone (zoals bekend geen fan van netneutraliteit) dat zij begrijpen dat ‘fast lanes’, ‘specialized services’ en ‘zero rating’ gewoon zijn toegestaan in de VS. Dat is een flauwe spin die bedoeld is om voor die punten te lobbyen in Europa. “Als het in de VS óók mag, kunnen ze het toch gewoon in Europa ook toestaan?”
In Europa is namelijk nog niets zeker. De Commissie had in 2013 een slecht voorstel gedaan voor een verordening. Die tekst was slecht en daarna heeft het Europees Parlement in 2014 gelukkig die gaten gedicht. Vervolgens heeft de Raad de afgelopen maanden vergaderd om tot een standpunt te komen. Dat bleek erg lastig. Uiteindelijk is van de lange verordening nog een korte tekst overgebleven die alleen nog roaming en netneutraliteit regelt. Deze week wordt verwacht dat de Raad een tekst aanneemt die lijkt op het laatste voorstel. Dat lijkt uit te monden in ‘verwaterde netneutraliteit.’
De tekst is zoveel veranderd dat er alleen nog maar onduidelijkheid overblijft. Zo is er geen duidelijke bepaling over wanneer diensten met een bepaalde kwaliteit voorrang mogen krijgen en om wat voor diensten dat gaat. Zo laat het voorstel heel veel ruimte voor internetproviders om overeenkomsten aan te gaan over diensten met een bepaalde kwaliteit.
Lees dit artikel van Floris Kreiken verder op Bits of Freedom